Het poortgebouw – ontworpen door bouwmeester Karel Mattheys en uitgevoerd door aannemer Frans Van de Velde – vormt sinds 1913 de monumentale toegang tot de gemeentelijke begraafplaats. Het gebouw combineert symboliek en functionaliteit: het markeert de overgang tussen de publieke ruimte en het dodenpark en belichaamt de stedelijke en hygiënische visie van die tijd, waarin begraafplaatsen als ordelijke tuinen werden opgevat.
De aanleg evolueerde van een oorspronkelijk landschappelijke waaierstructuur naar het huidige rationele dambordpatroon, met perken per klasse en een afzonderlijk kinderperk, de historische kern van het domein.
Het poortgebouw bestaat uit een centrale doorgang met twee symmetrische zijpaviljoenen. De smeedijzeren poorten met neogotische motieven zijn grotendeels origineel en benadrukken, samen met de kalkzandstenen friezen, kruisbloemornamenten en de inscripties “DOODENHOF” en “CONTICH – 1913”, het neogotische karakter van het ontwerp.
De linkerbeuk fungeerde oorspronkelijk als wachtruimte of ontvangstkamer, verlicht door drie hoog geplaatste, smalle ramen die discretie boden aan rouwenden. De rechterbeuk diende als opbaarruimte, voorzien van een hellende arduinen plaat en een schouw voor ventilatie. Vandaag zijn deze oorspronkelijke functies niet meer aanwezig. Ondanks enkele latere vereenvoudigingen bleef het poortgebouw in zijn proporties, materialen en detaillering trouw aan het ontwerp van 1913 en vormt het samen met de dambordaanleg herkenbaar en waardevol erfgoed.
